Twee minuten stilte

Twee minuten stilte. Het blijft emotioneel. Ik denk altijd aan mijn ouders. Die de oorlog wel hebben meegemaakt en deze tijd niet. Mijn vader was automonteur en kreeg wel eens een Duitse vrachtwagen in onderhoud. Waarschijnlijk vanuit de garage waar hij werkte. Hij deed dan wat suiker in de benzine. Niet teveel want dat zouden ze merken. Niet te weinig want dan zouden ze er niets van merken. Stil verzet. Ik ben er trots op. En aan hem denk ik dan, en aan zijn vrouw, mijn moeder. Waar denk jij aan gedurende de twee minuten stilte op 4 mei?