Eindelijk naar Matisse. Zondag in het overvolle Amsterdam. Stedelijk museum. Met een waar tijdsslot konden we van tien tot twaalf naar binnen. Wat me van dit soort kunstenaars vooral boeit is de ontwikkeling die ze doormaken. Voortdurend op zoek. Verder. Verhuizen omdat het licht elders beter is. Dan weer terug. Tientallen schetsen maken om één figuur goed neer te kunnen zetten. En dan uiteindelijk alles terugbrengen tot de essentie, door de vormen ruw te vereenvoudigen. Aldus de tekst bij een van zijn schilderijen. Hoe kom jij terug bij jouw essentie? Wat valt er bij jou te vereenvoudigen?
Abonneer je op dit Blog via E-mail
Recente blog posts
Archief
- december 2018
- september 2018
- maart 2018
- januari 2018
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- juli 2017
- mei 2017
- april 2017
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- april 2016
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail
Voeg je bij 21 andere abonnees
Recente blog posts
Recente reacties
- Peter Ketel op Kernkwaliteit en autoriteit
- Tom Hoekstra op Kernkwaliteit en autoriteit
Recente reacties